Αφιέρωμα στη Martini Racing
Οι ρίγες της ιταλικής φίρμας επέστρεψαν, ας θυμηθούμε τις καλύτερες στιγμές τους
Η Martini έχει μεγάλη ιστορία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και οι ρίγες της είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα livery. Μετά από αρκετό καιρό ήρθε η στιγμή οι ρίγες αυτές να επιστρέψουν στη Formula 1. Και ίσως δεν υπήρχε καλύτερη στιγμή για να βαφτούν τα μονοθέσια του Sir Frank Williams στην τριχρωμία της Martini.
Η Williams F1 έχει επίσης μακρά ιστορία στο σπορ και η ένωση των δύο πλευρών ανοίγει άλλο ένα κεφάλαιο. Η FW36 μπήκε στη μεγάλη λίστα της Martini, τα χρώματα της οποίας έχουν κοσμήσει μονοθέσια F1, αγωνιστικά πίστας αλλά και ράλι. Σε αυτό το mini αφιέρωμα θα προσπαθήσουμε να θυμηθούμε τους συνδυασμούς που έχουν αφήσει ιστορία.
Η πρώτη εμφάνιση της Martini στον μηχανοκίνητο αθλητισμό ήταν στις 12 ώρες του Sebring το 1962 πάνω σε μια Alfa Romeo SZ Tronica. Λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησε μια μακρά, και άκρως επιτυχημένη, συνεργασία μεταξύ Martini και Porsche. Το 1968 βάφτηκε η πρώτη Porsche για τις 24 ώρες του Le Mans, η οποία ήταν η 907.
Οι πρώτες νίκες δεν άργησαν να έρθουν για την ιταλική φίρμα. Με την Porsche 917 του 1971 τόσο στις 12 ώρες του Sebring όσο και στις 24 ώρες του Le Mans με τους Helmut Marko and Gijs van Lennep στο τιμόνι. Μάλιστα η 917 με το νούμερο 22 εκείνη τη χρονιά σημείωσε ένα ρεκόρ το οποίο κράτησε 40 χρόνια. Η απόσταση που κάλυψε μέσα σε 24 ώρες ήταν 5,335.313χλμ. Το ρεκόρ αυτό έσπασε από το Audi R15 το 2010 το οποίο κάλυψε 5,410.71χλ.
Την αμέσως επόμενη χρονιά η Martini έκανε την είσοδό της στο χώρο της Formula 1 ενώ παράλληλα συνέχισε την συνεργασία της με την Porsche στου αγώνες αντοχής. Η πρώτες της εμφανίσεις στην F1 με την ομάδα της Tecno ήταν σκέτη αποτυχία κι έτσι στο τέλος του έτους η Martini αποχώρησε από την F1. Όμως το 1975 επέστρεψε στο σπορ και ξεκίνησε μια επιτυχημένη συνεργασία με την Brabham, την οποία τότε είχε ο Bernie Ecclestone. Η BT44 B-spec με τους Carlos Reutemann και Carlos Pace έφτασε μέχρι τη 2η θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών με 2 νίκες, 9 βάθρα και μια pole position.
Η διετία 1976-77 ήταν άκρως επιτυχημένη για τη συνεργασία Porsche-Martini καθώς με την 936 κατέκτησαν τις 24 ώρες του Le Mans με τους Jacky Ickx, Gijs Van Lennep, Hurley Haywood και Jurgen Barth στο τιμόνι.
Η συνέχεια της συνεργασίας της Martini με την Bradham έφερε ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα όσον αφορά την εμφάνιση καθώς στο παιχνίδι μπήκε η Alfa Romeo. Μπορεί της BT45 να της έλειπε η ταχύτητα της προκατόχου της αλλά ήταν χάρμα οφθαλμών με τον συνδυασμό του rosso corsa της Alfa Romeo και των ριγών της Martini.
Το 1978 για μια ακόμα φορά ο συνδυασμός Porsche-Martini συγκέντρωσε το ενδιαφέρον με την 935, ή αλλιώς Moby Dick. Το νέο αγωνιστικό όχημα των Γερμανών πήρε αυτό το παρατσούκλι λόγω της αεροδυναμικής σχεδίασης του πίσω μέρους το οποίο μοιάζει με την ουρά του θαλασσίου κήτους. Αυτή τη φορά όμως δεν ήρθε η νίκη παρά την ταχύτητα που είχε, διότι προδόθηκε από τον κινητήρα της.
Παράλληλα το 1978 οι ρίγες της Martini λερώθηκαν για πρώτη φορά στα χώματα της Αφρικής στο Safari Rally. Οι ρίγες της ιταλικής φίρμας είναι συνώνυμες των ράλι λόγω των εμφανίσεων της Lancia την δεκαετία τοθ `80. Όμως η πρώτη είσοδος της Martini στα ράλι έγινε με την Posrche 911SC.
Η συνεργασία της Martini με την Lancia ξεκίνησε το 1979 στις πίστες με τις LC1 και LC2. Η τριετία από το 1979 ως το 1981 ήταν σπουδαία καθώς η Lancia κατέκτησε 2 πρωταθλήματα στην μικρή κατηγορία των 2.000 κ.εκ. του παγκοσμίου πρωταθλήματος κατασκευαστών και 1 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής, επίσης στην μικρή κατηγορία.
Το 1982 ξεκίνησε η μεγάλη πορεία στα ράλι και δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει με καλύτερο συνδυασμό. Η Martini έβαψε την Lancia 037 στα χρώματά της ομορφαίνοντάς την ακόμα περισσότερο. Το δημιούργημα των Pinifarina, Abarth και Dallara δεν άργησε να πρωταγωνιστήσει και την επόμενη χρονιά πήρε το πρωτάθλημα κατασκευαστών με τον Walter Rohrl στο τιμόνι. Η 037 έχει μείνει στην ιστορία ως το τελευταίο δικίνιτο όχημα που κατέκτησε πρωτάθλημα κατασκευαστών. Στη συνέχεια δεν κατάφερε να ακολουθήσει τα τετρακίνητα Audi και Peugeot με αποτέλεσμα να μείνει πίσω.
Η Lancia όμως δεν το άφησε έτσι και απάντησε με την Delta S4 το 1985, ίσως το πιο τερατώδες Group B που έχουμε δει ποτέ. Μέτρησε πολλές νίκες αλλά χωρίς να καταφέρει να φορέσει το στέμμα του πρωταθλητή.
Αυτό όμως το κατάφερε η διάδοχός της Delta HF Integrale η οποία από το 1987 έως το 1992 κατέκτησε 6 πρωταθλήματα κατασκευαστών και 4 πρωταθλήματα οδηγών με τους Juha Kankkunen και Miki Biasion. Ο συνδυασμός της Delta με τις ρίγες της Martini είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο livery όλων των εποχών στην ιστορία των ράλι αλλά και του μηχανοκίνητου αθλητισμού γενικότερα.
Η αρχές της δεκαετίας του `90 ήταν η χρυσή εποχή για τα αυτοκίνητα τουρισμού με τις BMW, Mercedes-Benz και Alfa Romeo να παίζουνε «μπουνιές» στις πίστες της Ευρώπης. Η Martini δεν θα μπορούσε να λείψει και το 1992 έβαψε την Alfa Romeo 155 στα χρώματά της. Η κτηνώδης Alfa έδειξε για το τι είναι ικανή κατακτώντας το Ιταλικό Πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά. Ένα χρόνο μετά ανέβηκε και στην κορυφή του DTM με την κατάκτηση τόσο του πρωταθλήματος κατασκευαστών όσο και αυτό των οδηγών με τον Nicola Larini στο τιμόνι.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 η Martini μείωνε σταδιακά την εμπλοκή της στον μηχανοκίνητο αθλητισμό με την χορηγία στην M-Sport από το 1999 ως το 2002 να είναι η τελευταία μεγάλη εμπλοκή. Τέλος το 2006 το λογότυπο της ιταλικής φίρμας έκανε την εμφάνισή του στα μονοθέσια της Ferrari, έχοντας όμως μικρή παρουσία.
Κλείνοντας ας απολαύσουμε τα δύο «ιερά τέρατα» της Martini Racing της δεκαετίας του ’80.
Lancia Delta S4
Lancia Delta HF
Alex Switch
