Το σόου ξεκινά
Οι ομάδες είναι έτοιμες για το πραγματικό τεστ στους δρόμους του Albert Park
Η ώρα που όλοι περιμέναμε έφτασε! Σε λίγες ώρες το πράσινο φως στο τέλος του pitlane στο Albert Park θα ανάψει και η νέα χρονιά θα ξεκινήσει. Μετά από έναν πολύ δύσκολο χειμώνα με πολλή δουλειά οι ομάδες θέλουν να δουν τελικά τι έχουν καταφέρει. Καμία ομάδα δεν φαίνεται να είναι απόλυτα ικανοποιημένη με την πρόοδο που έχει κάνει αυτούς τους μήνες αλλά αυτό συμβαίνει κάθε φορά που αλλάζουν οι κανονισμοί, και πόσο μάλλον φέτος που οι αλλαγές είναι τεράστιες.
Μόνο οι Mercedes και Williams κατάφεραν να φτάσουν τον στόχο των 5.000 χλμ δοκιμών στα τρία τεστ μέσα στον χειμώνα με την Ferrari να μην είναι πολύ μακριά. Από την άλλη οι πρωταθλητές δεν κατάφεραν να συμπληρώσουν ούτε 2.000 χλμ και μαζί με τις άλλες ομάδες της Renault πάνε στην Μελβούρνη με μοναδικό στόχο τον τερματισμό. Η αξιοπιστία είναι κύριο μέλημα όλων των ομάδων καθώς ο νέος κινητήρας αλλά και τα συστήματα ανάκτησης ενέργειας ακόμα είναι σε βρεφικό στάδιο. Όλα μπορούν να συμβούν.
Οι αγώνες φέτος θα είναι διαφορετικοί, με το ERS, να προσθέτει μια νέα διάσταση στην στρατηγική του αγώνα. Επίσης προσφέρει περισσότερες επιλογές για προσπέραση, φυσικά αν δουλέψει σωστά. Αν ένας οδηγός αποφασίσει να χρησιμοποιήσει όλη την ενέργεια του ERS μέσα σε ένα γύρο τότε μπορεί να κινηθεί περίπου 1,5 δευτερόλεπτο ταχύτερα. Φανταστείτε λοιπόν πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει αν λειτουργεί και αν όχι. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε κάθε γύρο καθώς ο ρυθμός επαναφόρτισης του δεν είναι το ίδιο ταχύς. Οπότε τα ωφέλει στη συνέχεια δεν θα είναι τόσο μεγάλα.
Το φαβορί για την Αυστραλία αναμφίβολα είναι η Mercedes με τις Williams και Ferrari να δείχνουν δυνατές για μια θέση στο βάθρο. Λίγο πιο πίσω φαίνεται να ακολουθούν οι Force India και McLaren με την βρετανική ομάδα να έχει φέρει ένα νέο πακέτο αναβάθμισης. Από εκεί και κάτω είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις τι μπορεί να συμβεί. Σίγουρα η McLaren γνωρίζει πώς να νικά στην Αυστραλία έχοντας 2 νίκες τα τελευταία 5 χρόνια το ίδιο και ο Jenson Button ο οποίος έχει 3 νίκες στο Albert Park. Πίσω από τον Βρετανό με δύο νίκες ακολουθεί ο Kimi Raikkonen. Επίσης νικητές στην Αυστραλία είναι και οι Sebastian Vettel, Lewis Hamilton και Fernando Alonso.
Η Pirelli έχει φέρει γι’ αυτόν τον αγώνα την μαλακή (κίτρινη) και την μεσαία (λευκή) γόμα. Τα ελαστικά της ιταλικής φίρμας έχουν αλλάξει φέτος ώστε να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στους νέους κινητήρες καθώς οι V6 τούρμπο έχουν πολλά κιλά περισσότερη ροπή από τους ατμοσφαιρικούς V8. Τα πρώτα δείγματα γραφής των νέων P Zero είναι ενθαρρυντικά με τους οδηγούς όμως να παραδέχονται πως η διαχείριση της φθοράς τους παίζει μεγάλο ρόλο. Η διαφορά απόδοσης μεταξύ της μαλακής και της μεσαίας γόμας είναι περίπου 1,2 με 1,5 δευτερόλεπτο και αυτό σημαίνει ότι οι ομάδες θα επιλέξουν τα κίτρινα P Zero περισσότερο από τα λευκά. Το Albert Park είναι σκληρό με τα ελαστικά καθώς οι σκονισμένοι δρόμοι του Μητροπολιτικού Πάρκου φθείρουν τον ανώτερο στρώμα γόμας και προκαλούν υπερθέρμανση. Η σωστή θερμοκρασία στα ελαστικά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο καθώς αν είναι «κρύα» τότε η φθορά είναι μεγαλύτερη. Βάση υπολογισμών οι ομάδες φαίνεται πως θα ακολουθήσουν την επιλογή των δύο pitstop με το πρώτο να είναι μεταξύ των γύρων 17-20 και το δεύτερο μεταξύ των γύρων 40-45.
Ο καιρός είναι άλλος ένας παράγοντας που παίζει συχνά ρόλο στην Αυστραλία. Έχουμε δει πολλούς επεισοδιακούς αγώνες με την βοήθεια της βροχής. Φέτος οι πιθανότητες βροχόπτωσης την ημέρα του αγώνα είναι στο 60%. Η αλήθεια είναι ότι ήδη η κατάσταση είναι κρίσιμη αν βρέξει κιόλας τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα. Επίσης το Αυτοκίνητο Ασφαλείας είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι και στην Αυστραλία οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες. 60%. Ο μέσος όρος που έχουμε αυτοκίνητο ασφαλείας στην πίστα κάθε χρόνο είναι 1,7 φορές ενώ το 2006 το είδαμε 4 φορές.
Οι ζώνες DRS είναι ίδιες με αυτές του 2013. Η πρώτη ζώνη είναι 762μ πριν την πρώτη στροφή, δηλαδή πάνω στην ευθεία εκκίνησης-τερματισμού και η δεύτερη ζώνη DRS είναι 510μ μετά την στροφή 3, δηλαδή στην ευθεία μετά το πρώτο γρήγορο chicane. Το σημείο μέτρησης της διαφοράς από το προπορευόμενο είναι και πάλι μονό και βρίσκεται στην είσοδο της στροφής 14.
Μικρές διορθώσεις έχει δεχτεί το κερμπ στην έξοδο της στροφής 12 ώστε να είναι πιο ομαλό.
Ο Emanuelle Pirro θα είναι ο πρώτος αγωνοδίκης της χρονιάς. Ο Ιταλός έχει βρεθεί αρκετές φορές την ίδια θέση, το 2013 μάλιστα ήταν σε 3 Grand Prix, Ιαπωνία, Κορέα και Γερμανία. Ο Pirro έχει μεγάλη αγωνιστική εμπειρία επί δεκαετίες κατακτώντας 5 φορές τις 24 ώρες στο Le Mans, δύο φορές τις 12 ώρες στο Sebring και μια φορά τις 24 ώρες στη Daytona. Επίσης έχει τίτλους με αυτοκίνητα τουρισμού αλλά και συμμετοχή στην F1 μεταξύ 1989 και 1991 με τις ομάδες της Benetton και της Dallara.
H Πίστα του Albert Park έχει μήκος 5.303 χιλιομέτρων και ο αγώνας είναι 58 γύρους. Συνολικά έχει 16 στροφές. Οι αεροδυναμικές απαιτήσεις είναι λίγο πάνω από τη μέση με την τελική ταχύτητα να αγγίζει τα 318χλμ/ώρα. Αυτό βέβαια πέρυσι, φέτος τα μονοθέσια έχουν δείξει ότι είναι εξαιρετικά γρήγορα στις ευθείες και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα καταφέρουν. Κατά τη διάρκεια ενός γύρου οι οδηγοί έχουν το γκάζι πατημένο κατά 64% ενώ στο φρένο στο 13%. Η φθορά των φρένων στην Αυστραλία είναι υψηλή με 8 σημεία φρεναρίσματος. Το καύσιμο από φέτος είναι οριοθετημένο στα 100 κιλά με το Fuel effect να είναι στα 0,34 δευτερόλεπτα ανά 10 κιλά καυσίμου.
Ότι και να λέμε και ότι και να γράφουμε ο πρώτος αγώνες πάντα είναι ρίσκο, και πόσο μάλλον φέτος. Υπομονή σε λίγο αρχίζει.
